پارچه های پوشاک در تولید پوشاک و سایر محصولات نساجی استفاده می شود. برخی از کاربردهای رایج پارچه های پوشاک عبارتند از:
پوشاک - مانند پیراهن، لباس، شلوار، دامن، کت و کت.
منسوجات خانگی - مانند ملحفه، روبالشی، حوله، پرده، و رومیزی.
لباس کار - مانند روپوش، پیش بند و پیراهن یکنواخت.
لباس های ورزشی - مانند لباس های ورزشی، لباس های ورزشی و لباس شنا.
لباس بیرونی - مانند لباس بارانی، لباس اسکی و لباس برفی.
لوازم جانبی - مانند روسری، کلاه و دستکش.
هدف: استفاده مورد نظر از لباس، مانند لباس کار، لباس روزمره یا لباس ورزشی، به تعیین نوع پارچه مورد نیاز کمک می کند.
راحتی: پارچه باید در برابر پوست احساس راحتی داشته باشد و باعث خارش، ساییدگی یا تحریک نشود.
قابلیت تنفس: برای لباس هایی که در آب و هوای گرم یا در حین فعالیت بدنی پوشیده می شوند، پارچه های تنفس پذیر برای جلوگیری از تعریق و ناراحتی مهم هستند.
دوام: پارچه باید در برابر سایش و پارگی استفاده منظم، به ویژه برای محصولاتی مانند شلوار، ژاکت و کت مقاومت کند.
دستورالعملهای مراقبت: برخی از پارچهها ممکن است نیاز به مراقبت ویژه داشته باشند، مانند خشکشویی یا اتو کردن. مهم است که پارچه ای را انتخاب کنید که بتوان به راحتی از آن مراقبت کرد تا از ماندگاری لباس اطمینان حاصل شود.
ظاهر: پارچه باید از نظر بصری جذاب باشد و متناسب با سبک و طرح لباس باشد.
هزینه: پارچهها قیمتهای متفاوتی دارند، و مهم است که پارچهای را انتخاب کنید که متناسب با بودجه باشد و در عین حال الزامات لباس را نیز برآورده کند.
تاثیرات زیست محیطی: برای کاهش اثرات زیست محیطی لباس، پارچه های ساخته شده از مواد پایدار یا سازگار با محیط زیست، مانند پنبه ارگانیک یا پلی استر بازیافتی را در نظر بگیرید.
به طور کلی، انتخاب پارچه پوشاک باید بین نیازهای لباس و ترجیحات و بودجه سازنده یا مصرف کننده تعادل ایجاد کند.